Regulier of natuurgeneeskunde bij paarden? Waarom het geen kwestie van OF is, maar van EN
De discussie tussen reguliere en natuurgeneeskundige zorg voor paarden is soms fel. Toch gaat het niet om een strijd tussen twee kampen. Want wie écht goed kijkt, ziet dat de kracht juist zit in de combinatie van beide werelden. Niet OF, maar EN.
De kracht van natuurgeneeskunde
Natuurgeneeskunde kijkt naar het geheel van het paard. Niet alleen de klacht, maar ook de leefomstandigheden, voeding, eerdere ziektes en mentale balans spelen een rol. Het uitgangspunt is simpel: een paard wordt niet zomaar ziek. Daar gaat vaak een langdurig proces aan vooraf waarin het lichaam uit balans raakt.
Veelvoorkomende signalen van verstoringen:
- Vieze ogen of oren
- Vettige of schilferige vacht
- Huidreacties zoals mok of schimmel
- Stinkende ontlasting
- Regelmatig terugkerende kwaaltjes
Deze signalen zijn geen toeval. Het zijn waarschuwingslampjes van het lijf die vaak worden afgedaan als "normaal" of "een beetje gevoelig", terwijl ze juist wijzen op overbelasting.
Hier biedt natuurgeneeskunde meer dan een pleister op de wond. Het is geen symptoombestrijding, maar een traject dat het zelfherstellend vermogen van het paard ondersteunt. Door het inzetten van kruiden, supplementen en leefstijlveranderingen kun je voorkomen dat vage klachten uitgroeien tot serieuze aandoeningen.
Maar… “het is toch niet wetenschappelijk bewezen?”
Een veelgehoorde opmerking. En ja, het klopt: voor veel natuurgeneeskundige toepassingen bij dieren is nog weinig wetenschappelijk onderzoek gedaan. Maar waarom eigenlijk?
🔹 Omdat er weinig commercieel belang is voor grote farmaceuten.
🔹 Omdat natuurlijke middelen niet gepatenteerd kunnen worden.
🔹 Omdat onderzoeken duur zijn en zelden worden gefinancierd door partijen zonder winstoogmerk.
Dus nee, niet alles is in een dubbelblind gerandomiseerd onderzoek onderbouwd. Maar dat betekent niet dat het niet werkt.
Er is een groeiende hoeveelheid praktijkervaring, casuïstiek en ook wetenschappelijk bewijs bij mensen en dieren die de effectiviteit van natuurlijke ondersteuning laten zien. En laten we eerlijk zijn: veel reguliere middelen waren ooit zelf een kruid, plant of extract.
De afwezigheid van bewijs is geen bewijs van afwezigheid.
Oftewel: iets is niet automatisch onzin omdat het niet in een wetenschappelijke database staat.
Wanneer kies je dan wél voor de dierenarts?
Er zijn momenten waarop je absoluut niet moet twijfelen en direct naar een dierenarts moet gaan:
- Heftige koliek of acute kreupelheid
- Hoge koorts
- Grote of diepe wonden
- Zware ontstekingen
- Operaties, breuken of andere noodgevallen
In deze gevallen kan de dierenarts levens redden met pijnstilling, antibiotica, infusen of ingrepen. De snelheid en technologische precisie van de reguliere geneeskunde zijn hier onmisbaar.
Maar dat betekent niet dat de rol van natuurgeneeskunde stopt. Juist in de herstelfase kunnen natuurlijke middelen ondersteunen bij detox, orgaanherstel en weerstandopbouw. Denk aan drainage na medicatie, kruiden ter ondersteuning van de lever of probiotica na antibiotica.
Supplementen en kruiden: krachtig, maar niet onschuldig
Het klinkt aantrekkelijk om zelf een kruidenmix of supplement te kopen. Maar let op: ook natuurlijke middelen zijn krachtig en moeten bij het paard passen.Een paar dingen om rekening mee te houden:
- Elk paard is anders – wat bij de één werkt, slaat bij de ander niet aan
- Kruiden kunnen conflicteren met medicatie
- Een verkeerde dosering kan juist schade aanrichten
- Maskeren van symptomen zonder de oorzaak aan te pakken kan leiden tot verergering
Daarom is begeleiding door een ervaren therapeut belangrijk. Wat op Instagram of in een paardenforum werkt, is niet automatisch geschikt voor jouw paard.
Het beste van beide werelden
De echte kracht zit in de combinatie van regulier en alternatief. Laat de dierenarts doen waar hij of zij goed in is: diagnoses stellen, acute hulp bieden, technologie inzetten. En gebruik natuurgeneeskunde voor wat het toevoegt: balans herstellen, weerstand opbouwen, milde klachten verlichten en preventief ondersteunen.
Natuurgeneeskunde vervangt geen medische noodzaak, maar vult het aan. Net zoals je een paard dat een peesblessure heeft niet alleen een kruid geeft, maar ook rust, training en begeleiding.
Het is tijd dat we stoppen met denken in óf-óf. Want jouw paard verdient het beste van allebei.
Wat kun jij doen?
👉 Wees kritisch, maar ook nieuwsgierig.
👉 Observeer je paard dagelijks – en zie kleine signalen als waardevolle informatie.
👉 Verdiep je in beide werelden en zoek samenwerking tussen professionals.
👉 Raadpleeg een natuurgeneeskundige voordat je zelf met kruiden gaat experimenteren.
👉 En vooral: volg je gevoel én je verstand.
Tot slot
Het is geen strijd. Geen geloofskwestie. En al helemaal geen zwart-witverhaal.
Het gaat om het welzijn van jouw coachpaard. Dáár ligt de focus. En daarvoor is het nodig dat we verder kijken dan één aanpak. Dat we ruimte maken voor samenwerking, kennisdeling en nuance.
Want natuurgeneeskunde bij paarden is géén onzin. Maar het is ook geen wondermiddel. Het vraagt kennis, timing, afstemming en vooral: de bereidheid om écht te luisteren naar wat het lichaam wil vertellen.
Dus laten we stoppen met kiezen tussen “regulier of alternatief”
en starten met denken in:
Dierenarts én natuurgeneeskunde.
Wetenschap én intuïtie.
Medicatie én kruiden.
De vraag is niet welke aanpak de beste is, maar: hoe kunnen beide elkaar versterken?
Alleen dan maak je écht het verschil voor jouw coachpaard.
Benieuwd wat natuurgeneeskunde voor jouw coachpaard kan betekenen? Of heb je al zoveel geprobeerd, zonder blijvend resultaat?
📞 Neem vrijblijvend contact op via www.degrinnikendehinnik of plan een kennismakingsgesprek in.
📲 Deel deze blog met andere paardeneigenaren die verder willen kijken dan symptoombestrijding.